Kemirgenlerin en büyüğü ...Şüphe....

İnsanoğlu nasıl bir mekanizmadır ki ,hem mükemmel hem basit hem de inanılmaz karmaşık bir yapıyı aynı anda barındırmaktadır.

Bu karmaşık yapıdaki en önemli Unsur Bence Ruhumuz ve beynimizin yaptığı savaştır.

Bu bazen karşımıza çıkar Kararsızlık olur, bazen aklımıza düşer Şüphe olur.

Şüphe duymayı en çok bilim adamları sever, çünkü araştırdığı konuya şüphe duymalıdır ki, çözüm bulsun.

Ama normal hayatta Şüphe insanı yer bitirir.

Şüphenin doğurduğu sonuçlar insanı  yok edebilir, insan Eşinden,dostundan,çalışma arkadaşından,kardeşinden ,arkaşından , ailesinden şüphe edebilir.
Şüphe duyulmasını engelleyecek faktörler varmı bilmiyorum...

Ama içinizde bir şüphe var ise ,herhangi bir konuda bunu Takıntı haline getirmeden içinizde bitirecek formüllerin bulmanın yollarını  bulmalısınız.

Yoksa Şüphe Dünyadaki kemirgenlerin en büyüğüdür ,Şüphe öyle bir yerki içinizi bitirir ....

İkinci safhasında TAKINTI'ya çevrilen ŞÜPHE'den uzak durmak için ben, 

HER ZAMAN KAZANAMAYACAĞIMI BİLİRİM, SEVDİKLERİMİNDE HATALARI OLACAĞINI AMA BUNU BİLİNÇLİ YAPMADIKLARINI DÜŞÜNÜRÜM(avutsa bile), GÜVEN DUYGUSUNUN KARŞILIKLI OLACAĞINI BİLİRİM.

Şüphe hiç kalkmamalı ama haddini de aşmamalıdır.

Şüphe duyuyorum acaba bu Kemirgen sizi de yiyor mu ?